Uch, przestałem czytać po wstępniaku. Sory, ale ciężko brać na poważnie kogoś, kto uważa, że wczesne amerykańskie kino ogranicza się głównie do Griffitha i Chaplina.

" do 1915 roku w Stanach powstało ledwie kilka istotnych filmów pełnometrażowych – w tym zabawny Kopciuszek i niezbyt udana komedia Zabawny romans Charliego i Loloty (oba z 1914), a kino zdominowane było przez krótkometrażowe komedie Chaplina i masowo produkowane kilkuaktówki D.W. Griffitha, nie przekraczające jednak z reguły 20 minut. "
A nie jest tak?

Powiedz mi w takim razie, jakie istotne filmy pełnometrażowe wyprodukowano w USA przed 1915 rokiem? Kto według Ciebie w takim razie był w tamtym czasie ważniejszym (lub chociaż równie istotnym) reżyserem od Griffitha i Chaplina?
Nie oszukujemy się - z perspektywy dzisiejszej wczesne kino amerykańskie to przede wszystkim Griffith i Chaplin. Porter, Dawley - to twórcy głównie krótkich metraży, w dodatku z jeszcze wcześniejszego okresu (o obu zresztą piszę na stronie), większość pozostałych twórców nie przetrwała zaś próby czasu i dziś jest zupełnie zapomniana.

Swoją drogą - po co od razu taka pyszałkowatość wypowiedzi?

Bordwell i Thompson w swojej książce obok Griffitha wymieniają np. Thomasa H. Ince'a czy Cecila B. De Mille'a.

Świetny tekst, film z pewnością wart jest obejrzenia, ale pewnie zalałaby mnie zła krew - zbyt jestem poprawny na takie wycieczki :P

"Po zwycięstwie Północy Murzyni odzyskują wolność i jak gdyby nigdy nic od razu wylegają na ulicę panosząc się i szarogęsząc nie mając cienia respektu dla białych. Co gorsza, czarnoskórzy zdobywają stopniowo władzę i wykorzystują ją przeciwko białym, ich celem jest bowiem przejęcie kontroli nad całym krajem! Jakoś z lekcji historii nie przypominam sobie takich motywów, ale widać Griffith uczył się z innych podręczników."
Zdecydowanie z innych podręczników :) Bardzo ciekawie opisałeś film - polecam krótką lekturę niezdecydowanym.